Bord 2: Hanjo Petersen – Peter Rijsdijk
Hanjo was als eerste klaar met zijn partij. Over zijn partij heeft hij achteraf ook niets aangeleverd. Daarom is er weinig meer over te zeggen dan dat hij gewonnen heeft.
1 – 0
Bord 4 Sytze van der Velde – Nilufer Karayilan
Sytze speelde een lange tijd redelijk gelijk opgaande partij, waarin hij met wit wel het initiatief had.
Een pionoffer leverde hem aanvalskansen op en via een inslaand paard op e6 won hij een kwaliteit en twee pionnen.
Zijn tegenstandster dreigde door een familieschaak de dame te winnen. Sytze haalde deze dreiging eruit maar overzag geheel, dat dit hem een volle toren kostte.
Terwijl wit zich voorbereidde op een eindspel met een vrije a-pion voor de kwaliteit, was zijn tegenstandster zo vriendelijk om ook een toren weg te geven, waarna zij direct opgaf.
2 – 0
Bord 3: Gerard Werkhoven – Bram Gramser
Met zet 10 kon ik een paard tegen een loper ruilen met als neveneffect een zwakke e3 pion. Vervolgens ben ik tegen die kwetsbaarheid gaan spelen. De verdediging hiervan kostte mijn tegenstander een kwaliteit en een pion tevens was zijn koning kwetsbaar geworden.
Na 26. Pf3 was het tijd de beslissende aanval met Pxe3. Na 27. Pxe3 dwong f4+ de koning naar f2 en gaf mijn tegenstander op bij het zien van de vork koning en dame na 28. .. – fxe3+
3 – 0
Bord 5 Stefan Werkhoven - René Brands
Bij zet 18 miste de tegenstander de aanwezigheid van een tactische combinatie die gedwongen zou leidde tot kwaliteitsverlies. Stefan zag de misser en haalde de kwaliteitswinst binnen. Daarna wikkelde hij solide af naar een eindspel KT vs KL met beide 6 pionnen waarin hij gewonnen stond. Zijn koning was optimaal gecentraliseerd en zijn toren controleerde de juiste van de 2 open lijnen Vier zetten later had zijn tegenstander geen zin minder in een verdere verwurging resulterend in onvermijdelijk materiaalverlies zonder enige kans op tegenspel. Hij gaf op.
4 – 0
Bord 6: Wouter Gerritse – Jacques van Oostrum
Met mijn b4 opening had mijn tegenstander best moeite. Na de koningsvleugel zoveel mogelijk vastgezet te hebben kon het offensief op de damevleugel gestart worden. Veel ruimtelijk voordeel. Ik werd geholpen toen er na een flinke afruil twee stukken bleven instaan waarvan er maar een gedekt kon worden. Voorzichtig manoeuvrerend haalde ik het punt op. Dat “ voorzichtig” ivm het teambelang. Zou het een individuele partij geweest zijn, dan had ik het zeker riskanter willen afronden. Een stijl die me regelmatig opbreekt, maar vooral ook kickt.
5 – 0
Bord 1: Tom Bekius - Ton van der Linde
Na een pionverovering in het middenspel wilde ik in een plezierig eindspel een punt gaan halen. Echter, roet in het eten, vervelend tegenspel ineens, daarna eeuwig schaak van mijn kant.
5½ - ½
