Apeldoorn 2 - SGA 1
Strijd, strijd, strijd!
Zaterdag 3 februari, een belangrijke uitwedstrijd tegen Apeldoorn! Aangezien vrijwel alle teams degraderen dit jaar moet je wel eerste worden. Apeldoorn drong ook voorzichtigjes aan voor die positie. Een mooie strijd stond in het vooruitzicht en die kwam er ook zeker!
Het vuurwerk knalde gelijk op bord 4 waarbij Gerrits tegenstander vrij vroeg twee stukken offerde voor een sterke mataanval. Gerrit verdedigde goed en had twee stukken en een toren voor de dame, maar zijn koning bleef erg angstig en open in het slagveld staan. Het liep helaas niet goed af.
Op bord 1 mochten twee Engelse spelers het tegen elkaar opnemen. Dimi die langzamerhand weer een beetje terug in het schaken komt was in de opening mogelijk nog ietsjes te roestig en Van der Elburg liet het verkregen voordeel niet meer los en won.
Op bord 8 kreeg Peter het favoriete openingssysteem van alle ondernemende zwartspelers tegenover zich. Het Londensysteem. Schuiverig, Solide, Sjablonerig, Symmetrisch maar vooral erg Saai. Peter heeft zijn strippenkaart voor de dubbeldekker bijna vol. Ook deze partij botste Peter tegen de ketting in de Theems op, maar gelukkig zonder averij. Bij het ontstane pionneneindspel werd remise overeengekomen. Onze eigen Tim Grutter die ook op bezoek was wist echter snel aan te geven hoe wit vrij eenvoudig had kunnen winnen! Een klein gelukje!
Op bord 5 zette ik een Italiaan op het bord. Het werd een lekker broeierige stelling, waarbij zwart wel iets beter stond. Na …Tg8 (zie diagram, excuus voor de absurde grootte van het diagram, dat krijg ik niet kleiner, zo trots ben ik er nou ook weer niet op hoor :D) besloot ik de g-lijn voor zwart te openen met Lxf4!! Het lijkt antipositioneel, maar dat is het juist niet. De dame kan daarna naar d3 en het paard op f3 kan daarna naar h4. De witte koning kon zeer lastig aangevallen worden. Het was daarna een beetje duwen en trekken en dat liep voor mij net wat beter af.
Op bord 7 wist invaller Samuel een mooie pot neer te zetten. Samuel is de voormalige pupil van onze Tal/Bugel en Petrosian/Dimi. Je verwacht met deze twee tegenpolen dan een soort Frankensteinschaker te zien, maar zoals ze Spassky een universele speler noemde, zo geldt dat ook voor Samuel. Na 1.c4 2.g3 (hmmmmm, wie speelt dat nog meer?) begon Samuel stukje bij beetje zijn tegenstander weg te spelen en haalde het punt mooi binnen.
Op bord 6 had Gerard een partij die van begin tot eind wel gelijk was en ook bleef. Niets heel bijzonders, maar gewoon van beide kanten een degelijke pot die wel tot het eind is doorgespeeld.
3-3
Nog twee borden van de Arries, Ardin en Arie.
Ardin stond na zet 1 verloren, stond op zet 2 weer gelijk en op zet 3 weer verloren 😉
Het verloop van Arie’s partij heb ik niet helemaal voor de geest, maar aan het eind had Arie een zeer gunstig dame eindspel met een pionnetje meer. Ardin had het naast hem zeer moeilijk in een stelling waarbij Ardin twee lopers en een toren had, maar zijn tegenstander twee torens en twee verbonden vrijpionnen. Arie speelde het dameeindspel heel mooi rustig, beheerst, technisch en met leuke tactische foefjes. Een schoolvoorbeeld voor hoe je dit moet spelen. Bij dameeindspelen let ik altijd goed op omdat ik ooit het weinig subtiele “You played the queen ending very bad” te horen kreeg van een tegenstander. Een beetje eufemisme kan geen kwaad af en toe.
4-3 voor ons! Ardin had een echte nagelbijterpartij! De witte vrijpionnen stoten vervaarlijk op en op het moment dat ze tegen leken te zijn gehouden schakelde wit over naar de andere vleugel om ook daar toe te slaan. Mogelijk was het gewonnen voor wit, maar met de naderende tijdnood werd het steeds lastiger om de beste voortzettingen te vinden terwijl Ardin zeer accuraat bleef verdedigen.
Uiteindelijk werd de partij remise en mochten we met twee matchpunten huiswaarts keren!
We staan gedeeld eerste met Assen en is het dan niet heel toevallig dat de uitgebluste captain met twee Amersfoortse FM's naar huis rijdt die nog niet vast in ons eerste spelen?
