Op een mooie lentedag togen we met twee teams af richting Putten, of o nee toch Barneveld! Door een klein wondertje via een grapje van Gerard in de groeps-app van SGA1, was het tweede toch nog net op tijd naar Barneveld afgereisd dankzij oplettendheid van Jeroen! SGA-lid, Remy Sennema, heeft in Barneveld een mooi buurthuis, waar naast veel buurtactiviteiten ook gewoon een potje geschaakt kan worden op de zaterdagmiddag. Prima zaal, mooi barretje, wat wil je nog meer!
Bord 1 Arie had zich op een Pirc voorbereid en die kwam ook op het bord. Een scherp potje met kansen over en weer waarbij remise een uitslag was waar beide partijen tevreden mee konden zijn
Bord 2 Tea had op zich een prima pot, maar gaf eerst een pion weg en later volgde nog een foutje dat gelijk fataal was.
Bord 3 Gerrit-Meine had weer een mooi potje totaalschaak. Alle stukken deden op creatieve wijze mee en de koning maakte uit solidariteit met zijn grondttroepen geen gebruik van zijn erf-rokaderecht. Tegen zoveel strategisch geweld is niemand opgewassen
Bord 4 Het was niet de zaterdag van Ardin en Tea. Normaal goed voor 1,8 uit 2 gemiddeld schat ik, kwamen er nu twee nullen. Oud-SGA-er Robin had Ardin vrij hard ge-h-lijnd in een e3-Nimzo.
Bord 5 Henrik kreeg een Slav tegenover zich, won ergens een kwaliteit en hield uiteindelijk een eindspel toren en pion vs loper en pion over. Dat moet je nog wel nauwkeurig uitspelen in verband met mogelijke oppositiegrappen in een pionneneindspel. Don’t hurry is het devies in zo’n geval en dat deed Henrik gelukkig, om zo het punt beheerst binnen te halen
Bord 6 Peter Nitrauw begint goed los te komen. Nadat het even heeft geduurd voordat hij door de 2000 heenschoot is de ratingbeer los bij hem! Hij mocht het opnemen tegen SGA-lid Rogier. Rogier tovert vaak erg complexe stellingen met prikkelige stekels op het bord. Ik vreesde vooraf dat ik tegen Rogier moest omdat dat nou niet bepaald stellingen zijn die ik graag speel! Peter had echter een vrij soepel partijtje gespeeld met zwart en haalde het punt relatief eenvoudig binnen
Bord 7 Na acht jaar had ik met wit maar weer eens een Spanjaard op het bord gezet i.p.v. het Italiaans. Een frisse wind, dat Spaans geeft toch best leuk spel! Een partijtje met wat kleine kansjes over en weer resulteerde in een eindspel dat makkelijker speelbaar was voor wit en dat voor zwart zeer lastig te verdedigen was. Mede door de opgelopen tijdnood van zwart was dit niet te doen. In de analyse bleek dat we op verschillende manieren tegen de (grootte van de) kansen en het partijverloop hebben aangekeken. Ik had het idee dat ik blij mocht zijn dat ik onterecht het puntje had binnengehaald!
Bord 8 De Spaanse volbloed Gerard had genoeg van zijn remisehaver en dook er vol in met het Konings-Indisch. Een mooi tijdelijk stukoffer resulteerde in een nauwelijks te verdedigen stelling voor wit.
Eindstand 2,5 – 5,5 We volgen nog steeds het spoor van En Passant en Paul Keres hopende op foutjes!
