De eerste KNSB ronde heb ik mogen spelen als verse 50-plusser. Sinds ik begin september 50 ben geworden ben ik een baken van wijsheid en altijd bereid om iedereen te voorzien van gevraagde en ongevraagde adviezen. Dit kan ook neerkomen op “Je moet niet zo zeiken”. Hierbij gelijk een advies, dit kun je wel tegen je kinderen zeggen, maar doe dit niet bij je partner. Oefen voor de spiegel met “Wat vervelend zeg” en zorg maar dat je het meent!
Op Instagram kennen ze mijn leeftijd maar al te goed vanwege mijn zoektermen en internetgeschiedenis. Reclames voor Calisthenics of Yoga komen vaak langs om het fysieke verval maar zo veel mogelijk te vertragen. Gelukkig heb ik nog geen constipatie-reclames gekregen, ze weten blijkbaar niet alles of die komen nog wel op mijn zestigste. Nadat ene Lucas mij flink stalkte op Insta met zijn Gravity Yoga had ik na wat last van een vastzittende schouder toch maar zo’n Yoga-video-cursusje gekocht.
Maar wat heeft dit allemaal nou met schaken te maken? We reisden af naar het pittoreske Alphen aan de Rijn, bekend van zijn sfeervolle penitentiaire inrichting, om daar eens een lekker potje schaak te spelen. Qua jeugdig enthousiasme zijn we dit seizoen versterkt met Peter Nitrauw. Hij heeft mooi de rating barrière van 2000 geslecht. Zo wordt de ene Peter door de andere vervangen! De volgende Joeri is ook al in aantocht begrijp ik! Ik heb weinig gezien van de andere borden met uitzondering van Gerrit-Meine die naast me zat. Er waren wat Konings-Indiërs, een Tromp, een doorschuif Caro-Kan met 4.h4. Gerrit-Meine speelt een soort Totaalschaak vergelijkbaar met het totaalvoetbal van het Nederlands Elftal in de jaren ’70. Alles doet mee op het bord. Een a-pionnetje wordt flink doorgeduwd en net op het moment dat je de damevleugel een beetje hebt gekeept wordt de boel op de koningsvleugel open gegooid en heb je het nakijken. Zijn tegenstander ging er volgens mij ook zo af.
Na jarenlang Sicilaans te hebben gespeeld heb ik besloten om een nieuw repertoire te spelen en het maar eens te proberen met 1… e5. Een solide vier paardenspel kwam op het bord en ik probeerde het spannend te maken met een pionoffer. Nou hoop ik dan altijd op langdurende compensatie, maar de beste zet was om na drie zetten de pion terug te winnen met een gelijkige stelling. Dat doen we dus niet, dacht ik en na vier zetten had mijn tegenstander gewoon een pion meer in een prima stelling zonder compensatie.
Wat nou met die yoga van je?
Nou daar komt ie. Yoga komt er op neer om jezelf in hele ongemakkelijke houdingen te dwingen en daar dan minimaal 2 tot 5 minuten in te verblijven en dan te hopen dat dit goed voor je is. In een oefening lig je bijvoorbeeld op bed en moet je op je rug met je hoofd naar beneden geknikt van de bedrand liggen. Met een stukje ontspanning geeft je lichaam je ledematen steeds meer rek, maar het blijft godsgruwelijk ongemakkelijk om in zo’n houding te verblijven. Mijn tegenstander had met goed, actief spel uiteindelijk een eindspel met een pionnetje meer. Een eindspel met voordeel spelen is vaak je tegenstander in een ongemakkelijke yoga-houding dwingen en vooral ook te houden. Hoofd naar beneden, nee, toch maar weer omhoog, nee, weer naar beneden, je been een beetje rekken, hoofd weer omhoog, arm naar achteren. Rustig manoeuvreren, zetje herhalen, planloos lijken, en er breekt vanzelf wel iets, bij voorkeur de nek, nooit forceren, gewoon spelen. Mijn tegenstander was met zijn 43/44-jarige leeftijd nog jong en onbezonnen. Hoe weet ik de leeftijd van mijn tegenstander? De KNSB-rating lijst geeft geen geboortejaren, AVG-Hallelujah, de FIDE die wat meer met totalitaire regimes heeft, heeft dat wel. Vroeger stond er bij mij nog op de FIDE-site. “Woke. Communist.” Dat hebben ze gelukkig verwijderd. Met jeugdig enthousiasme stormde mijn tegenstander op mijn stelling af en ondanks dat hij nog lang gewonnen stond speelde hij het net iets te snel. Met een paar only-moves wist ik mij het oude vege lijf te redden met remise, helaas kwamen we nog net een halfje te kort.
Eindstand 4,5-3,5 voor de Alphenaren.
